Αν οι ηλικιωμένοι αντικαταστήσουν το χρόνο που περνάνε καθιστοί με ελαφρά κινητική δραστηριότητα, θα μειωθεί ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε από την Guardian.

Τα αποτελέσματα της μελέτης που δημοσιεύτηκαν πρώτα στην επιστημονική επιθεώρηση «BMJ» ανέδειξαν ότι ακόμα και μια μικρή αύξηση στην σωματική δραστηριότητα, όπως μπορεί να γίνει με το πλύσιμο πιάτων, τη φροντίδα του κήπου ή την κίνηση μέσα στο σπίτι, μπορεί να αυξήσει το προσδόκιμο ζωής των ηλικιωμένων. Ένας εκ των συντακτών της μελέτης, ο Ουλφ Έκελουντ, καθηγητής στη Νορβηγική Σχολή Αθλητικών Επιστημών ανέφερε ότι είναι σημαντικό για τους ηλικιωμένους που δεν είναι σε θέση να κάνουν έντονη σωματική άσκηση, να μένουν σε κίνηση κάνοντας ελαφρές δραστηριότητες διότι αυτό μπορεί να έχει μεγάλα αποτελέσματα στην υγεία τους.

Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης έρευνας διενεργήθηκε επισκόπηση οκτώ μελετών στις οποίες περιλαμβάνονταν πάνω από 36.000 άτομα με μέση ηλικία τα 63 έτη. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν από τους ερευνητές για τα επόμενα πέντε με έξι χρόνια. Στο διάστημα αυτό καταγράφηκαν 2.149 θάνατοι.

Σε κάθε μια από τις μελέτες οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τέσσερις κατηγορίες ανάλογα με την ποσότητα σωματικής άσκησης –η οποία μετρήθηκε με ανιχνευτές κίνησης- και με άλλους παράγοντες τους οποίους έλαβαν υπόψη, όπως την ηλικία, τον ΔΜΣ και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση.

Όσοι είχαν ελαφρές κινητικές δραστηριότητες για 258 λεπτά τη μέρα μείωσαν τον κίνδυνο θανάτου κατά 48% συγκριτικά με την ομάδα που ασκούνταν περίπου 200 λεπτά ημερησίως. Οι ομάδες που κινούνταν κατά μέσο όρο για 308 και 380 λεπτά τη μέρα ελαχιστοποίησαν τον κίνδυνο θανάτου κατά 56% και 62% αντίστοιχα.

Η τάση αυτή ήταν παρόμοια και για την μέτρια και έντονη δραστηριότητα. Όσοι κατάφερναν να κινούνται για 6 λεπτά είχαν 36% μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σχέση με όσους ασκήθηκαν μόνο για 90 δευτερόλεπτα, ενώ για αυτούς που έμεναν δραστήριοι για 38 λεπτά ο κίνδυνος αυτός μειωνόταν κατά 48%.

Τα οφέλη προέκυπταν μόνο από την αύξηση της κίνησης και όχι απλώς από τον περιορισμό του καθιστικού χρόνου.

Ο Εμμάνιουελ Σταματάκης, καθηγητής φυσικής άσκησης, τρόπου ζωής και υγείας του πληθυσμού στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, τονίζει ότι πρέπει, βέβαια, οι άνθρωποι να προσπαθήσουν να αυξήσουν το επίπεδο της καθημερινής τους δραστηριότητας, η ευθύνη όμως βρίσκεται κυρίως στις κυβερνήσεις οι οποίες οφείλουν να χαράξουν πολιτικές που θα δίνουν στους ανθρώπους τη δυνατότητα να κινούνται περισσότερο στην καθημερινότητά τους.