Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο δεύτερος πιο συχνός καρκίνος στους άνδρες, οπότε είναι σημαντικό να γνωρίζουν τους παράγοντες κινδύνου και τα προειδοποιητικά σημάδια. Περίπου ένας στους εννέα άνδρες θα διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

«Η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς όταν ανιχνευθεί νωρίς, συνήθως όταν παραμένει εντός του προστάτη», σημειώνει ο Δρ Alexander Kutikov, επικεφαλής του τμήματος ουρολογικής ογκολογίας στο Κέντρο Καρκίνου Fox Chase στη Φιλαδέλφεια. «Ωστόσο, ορισμένοι τύποι είναι επιθετικοί και μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορα. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες επιτυχούς θεραπείας».

Οι άνδρες ηλικίας μεταξύ 55 και 69 ετών θα πρέπει να κάνουν τον προσυμπτωματικό έλεγχο καρκίνου του προστάτη, σύμφωνα με την Αμερικανική Ουρολογική Εταιρεία.

«Επειδή η εξέταση έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της, δεν πρέπει να εξετάζεται κάθε άτομο για καρκίνο του προστάτη», δήλωσε ο Δρ Kutikov. «Οι άνδρες πρέπει να συζητήσουν τους παράγοντες κινδύνου και τις επιλογές των τεστ με τον γιατρό τους, προτού αποφασίσουν αν θα εξεταστούν».

Τα συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα στην ούρηση, συμπεριλαμβανομένων αργής ή ασθενούς ροής ούρων ή ανάγκης για ούρηση συχνότερα, ειδικά τη νύχτα, αίματος στα ούρα και πόνου ή αίσθησης καψίματος κατά τη διάρκεια της ούρησης.

Ο κίνδυνος για καρκίνο του προστάτη αυξάνεται σημαντικά μετά την ηλικία των 50 ετών. Περίπου έξι στους 10 καρκίνους του προστάτη διαγιγνώσκεται σε άνδρες άνω των 65 ετών, σύμφωνα με δελτίο Τύπου από το Κέντρο Καρκίνου.

Η φυλή είναι άλλος ένας παράγοντας κινδύνου. Σε σύγκριση με τους λευκούς, οι μαύροι έχουν υψηλότερο κίνδυνο και είναι περισσότερο από δύο φορές πιο πιθανό να πεθάνουν από καρκίνο του προστάτη. Οι ασιάτες και οι λατίνοι έχουν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας από τους λευκούς άνδρες.

Έχοντας πατέρα ή αδερφό με καρκίνο του προστάτη υπερδιπλασιάζει τις πιθανότητες ενός άνδρα για ανάπτυξη της νόσου. Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος για τους άνδρες με αρκετούς συγγενείς με την ασθένεια, ιδιαίτερα εάν ήταν νέοι όταν διαγνώστηκαν.