Οι ηλικιωμένες γυναίκες που κάνουν ακόμη και ελαφριά άσκηση, όπως μια καθημερινή βόλτα, μειώνουν τον κίνδυνο να υποφέρουν από ένα σπασμένο ισχίο, σύμφωνα με μεγάλη μελέτη.
Ορισμένες μελέτες έχουν συνδέσει την τακτική άσκηση με χαμηλότερο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου – ένα δυνητικά σοβαρό τραυματισμό, ακόμα και θανατηφόρο για τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Η νέα μελέτη, σε πάνω από 77.000 ηλικιωμένες γυναίκες, εξέτασε λεπτομερώς τους τύπους άσκησης που σχετίζονται με τον κίνδυνο καταγμάτων ισχίου και άλλων οστών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, οι γυναίκες που ασκούνταν τακτικά ασχέτως έντασης -από περπάτημα, μέχρι κηπουρική ή στο τζόκινγκ- είχαν μικρότερο κίνδυνο κατάγματος κατά 14%.
Όλα δείχνουν ότι ακόμη και η ελαφριά δραστηριότητα είναι αρκετή για να περιορίσει τον κίνδυνο αυτών των σοβαρών τραυματισμών, δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Δρ Michael LaMonte, αναπληρωτής καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης: «Διαπιστώσαμε μια ισχυρή σχέση μεταξύ του περπατήματος και του μικρότερου κινδύνου κατάγματος του ισχίου. Καθώς μεγαλώνουμε κάνουμε λιγότερο έντονη σωματική δραστηριότητα, γεγονός που υποδηλώνει ότι για να μειώσετε τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου, δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα υπερβολικό – κάτι τόσο απλό όσο το περπάτημα είναι αποτελεσματικό».
Τα ευρήματα υποστηρίζουν τις συστάσεις στους ηλικιωμένους να εντάσσουν τη σωματική άσκηση στην καθημερινή τους ρουτίνα, σύμφωνα με τον Δρ Richard Bockman: «Βγείτε και περπατήστε», δήλωσε ο επικεφαλής της ενδοκρινολογικής υπηρεσίας στο Νοσοκομείο Ειδικής Χειρουργικής, στη Νέα Υόρκη.
Οι δραστηριότητες χαμηλής έντασης δεν έχουν μεγάλη επίδραση στην οστική πυκνότητα. Αλλά ο Bockman, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι ενώ η πυκνότητα των οστών επηρεάζει τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου, εμπλέκονται και άλλοι παράγοντες, όπως η μυϊκή δύναμη στο κάτω μέρος του σώματος, η ισορροπία και η ευελιξία, καθώς τα κατάγματα στους γοφούς είναι σχεδόν πάντοτε αποτέλεσμα πτώσης.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν online στο JAMA Network Open, προέρχονται από την Πρωτοβουλία για την Υγεία των Γυναικών – μια μελέτη που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 σε 40 ιατρικά κέντρα των ΗΠΑ. Συμμετείχαν περισσότερες από 77.000 γυναίκες, οι οποίες ήταν μεταξύ των ηλικιών 50 και 79 κατά την εγγραφή τους.
Στην αρχή, οι γυναίκες ανέφεραν τις συνηθισμένες φυσικές τους δραστηριότητες, μεταξύ άλλων παραγόντων του τρόπου ζωής. Κατά μέσο όρο 14 ετών παρακολούθησης, το ένα τρίτο των γυναικών υπέστη κάταγμα οστού. Όσον αφορά τα κατάγματα του ισχίου, οι γυναίκες που είχαν αναφέρει υψηλότερη σωματική δραστηριότητα κατά την έναρξη της μελέτης είχαν συνήθως χαμηλότερο κίνδυνο.
Για παράδειγμα, οι γυναίκες που έκαναν τακτικά μέτρια έως έντονη άσκηση, όπως γρήγορο περπάτημα ή τζόκινγκ, είχαν 12% χαμηλότερο κίνδυνο για κάταγμα ισχίου από εκείνες που ήταν λιγότερο ενεργές. Αλλά υπήρχε και ένας σύνδεσμος μεταξύ «ήπιας δραστηριότητας» – όπως ο αργός χορός, το μπόουλινγκ ή το γκολφ- και χαμηλότερου κινδύνου κατάγματος του ισχίου. Και όσο πιο συχνά οι γυναίκες περπατούσαν, ασχέτως ταχύτητας, τόσο μικρότερος ήταν ο κίνδυνος ενός σπασμένου ισχίου.
