Η αναγραφή  των θερμίδων στις συσκευασίες των τροφίμων δεν είναι αρκετή για να μας… συγκρατεί: ειδικοί προτείνουν οι ετικέτες να δείχνουν πόση άσκηση θα χρειαζόταν κάποιος για να κάψει τις θερμίδες που περιέχονται σε ένα φαγητό, ως τρόπο για να μην το παρακάνουμε. Η επισήμανση ότι χρειαζόμαστε τέσσερις ώρες περπάτημα για κάψουμε τις θερμίδες από μια πίτσα ή 22 λεπτά τρέξιμο για να κάψουμε μια σοκολάτα, δημιουργεί μια συνειδητοποίηση του ενεργειακού κόστους των τροφίμων, λένε οι επιστήμονες.

Αυτού του είδους οι ετικέτες θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να καταναλώνουν λιγότερη τροφή, σύμφωνα με μελέτη, με απώτερο στόχος φυσικά να ενθαρρυνθούν οι υγιεινές διατροφικές συνήθειες ώστε να καταπολεμηθεί η παχυσαρκία.

Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λάφμπορο, ο οποίος εξέτασε 14 μελέτες, αυτός ο τρόπος σήμανσης θα μπορούσε να μειώσει κατά περίπου 200 θερμίδες τη μέση ημερήσια ενεργειακή πρόσληψη ενός ανθρώπου.

Η επικεφαλής ερευνήτρια, καθηγήτρια Amanda Daley, δήλωσε: «Μας ενδιαφέρουν οι διαφορετικοί τρόποι ενημέρωσης του κοινού, ώστε να παίρνει σωστές αποφάσεις για το τι τρώει και επίσης προσπαθούμε να φέρουμε τον κόσμο σε ένα πιο σωματικά ενεργό τρόπο ζωής». Η επισήμανση τροφίμων με «θερμίδες άσκησης» διευκόλυνε τους ανθρώπους να καταλάβουν καλύτερα τι τρώνε και τους ώθησε να κάνουν καλύτερες επιλογές.

Η Δρ Daley είπε ότι πολλοί άνθρωποι θα σοκαριζόταν, αν συνειδητοποιούσαν πόση σωματική άσκηση απαιτείται για να κάψουν τις θερμίδες από ορισμένα σνακ και γλυκά: «Γνωρίζουμε ότι το κοινό υποτιμάει τον αριθμό των θερμίδων που βρίσκεται στα τρόφιμα που καταναλώνει. Αν φάτε ένα μάφιν σοκολάτας που περιέχει 500 θερμίδες, για παράδειγμα, ισοδυναμεί με περίπου 50 λεπτά τρεξίματος».

«Αυτού του είδους οι επισημάνσεις δεν έχουν σχέση με τη δίαιτα. Χρειάζονται για την εκπαίδευση του κοινού, για να γνωρίζουμε ότι όταν καταναλώνουμε τρόφιμα υπάρχει ένα ενεργειακό κόστος, έτσι ώστε να μπορούμε να σκεφτούμε: “Αυτή η τούρτα σοκολάτας πραγματικά αξίζει τον κόπο;”», συμπλήρωσε.

Τα αποτελέσματα της έρευνας χαιρετίστηκαν με ενδιαφέρον από οργανώσεις υγείας και η Δρ Daley ελπίζει να βρεθεί μια μεγάλη αλυσίδα τροφίμων που θα είναι πρόθυμη να δοκιμάσει τις νέες ετικέτες στα προϊόντα της, ώστε να δοκιμαστεί η ιδέα και σε πραγματικές συνθήκες.