Μια διεθνής ομάδα ερευνητών που μελετούν την Covid-19 έκανε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: Ο νέος κορωνοϊός φαίνεται να προκαλεί τον οργανισμό να κατασκευάζει «όπλα» για να επιτεθεί στους ιστούς του.
Η ανακάλυψη θα μπορούσε να εξηγήσει ορισμένα μυστήρια συμπτώματα της Covid-19, όπως την επιμονή των συμπτωμάτων επί μήνες, το γιατί ορισμένα παιδιά και ενήλικες εμφανίζουν σοβαρό φλεγμονώδες σύνδρομο και γενικότερα την ποικιλία των συμπτωμάτων.
«Υποδηλώνει ότι ο ιός μπορεί να προκαλεί άμεσα αντίδραση σαν αυτοάνοσο», εξήγησε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Paul Utz, από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Η έρευνα, η οποία δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους, εμβαθύνει επίσης στο ερώτημα εάν άλλοι ιοί του αναπνευστικού μπορεί επίσης να κάμψουν την ανοχή του σώματος στον εαυτό του, δημιουργώντας αυτοάνοσες ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο λύκος.
Ο Δρ Utz λέει ότι αυτός και η ομάδα του πρόκειται να μελετήσουν ασθενείς γρίπης για να δουν αν αυτός ο ιός θα μπορούσε επίσης να προκαλεί κάτι παρόμοιο: «Η πρόβλεψή μου είναι ότι δεν πρόκειται να ισχύει μόνο για τον SARS-CoV-2. Στοιχηματίζω ότι θα το βρούμε και για άλλους ιούς του αναπνευστικού», λέει.
Η μελέτη συμφωνεί με μερικές μικρότερες έρευνες που έχουν καταλήξει σε παρόμοια συμπεράσματα.
Η μελέτη περιελάμβανε δεδομένα από περισσότερους από 300 ασθενείς σε τέσσερα νοσοκομεία: δύο στην Καλιφόρνια, ένα στην Πενσυλβάνια και ένα άλλο στη Γερμανία.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εξετάσεις αίματος για να μελετήσουν τις ανοσολογικές αντιδράσεις των ασθενών, καθώς εξελίχθηκαν οι λοιμώξεις τους. Οι ερευνητές έψαχναν για αυτοαντισώματα – όπλα του ανοσοποιητικού συστήματος που «ξεφεύγουν» και ξεκινούν μια επίθεση εναντίον των ιστών. Στη συνέχεια, συνέκριναν αυτά τα αυτοαντισώματα με εκείνα που βρέθηκαν σε άτομα που δεν είχαν μολυνθεί από τον ιό.
Όπως έχουν διαπιστώσει προηγούμενες μελέτες, τα αυτοαντισώματα ήταν πιο συνηθισμένα μετά την αυτοαντισώματα – το 50% των ατόμων που νοσηλεύτηκαν είχαν αυτοαντισώματα, σε σύγκριση με λιγότερο από το 15% αυτών που ήταν υγιείς.
Μερικά άτομα με αυτοαντισώματα είχαν μικρή αλλαγή σε αυτά, καθώς εξελίσσονταν οι λοιμώξεις τους. Αυτό υποδηλώνει ότι τα αυτοαντισώματα ήταν εκεί εξ αρχής, επιτρέποντας ενδεχομένως στη λοίμωξη να επιδεινωθεί.
Αλλά σε άλλους, τα αυτοαντισώματα έγιναν πιο συνηθισμένα καθώς εξελίχθηκε η λοίμωξη, υποδηλώνοντας ότι σχετίζονται άμεσα με αυτήν, αντί να είναι μια προϋπάρχουσα κατάσταση. Μερικά από αυτά προσβάλλουν βασικά συστατικά των όπλων του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στον ιό, όπως η ιντερφερόνη, μια πρωτεΐνη που βοηθά τα μολυσμένα κύτταρα να ζητούν «ενισχύσεις».
Εκτός από εκείνους που είχαν αυτοαντισώματα που σαμποτάρουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ορισμένοι άνθρωποι στη μελέτη είχαν αυτοαντισώματα που στρέφονται εναντίων μυών και συνδετικών ιστών, τα οποία παρατηρούνται σε μερικές σπάνιες διαταραχές.
