Η εγκεφαλική διάσειση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για ένα ευρύ φάσμα διαταραχών του ύπνου μακροπρόθεσμα, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Οι ερευνητές εξέτασαν περισσότερους από 98.700 αμερικανούς βετεράνους που είχαν διαγνωστεί με κρανιοεγκεφαλική κάκωση (TBI) και τον ίδιο αριθμό βετεράνων χωρίς τέτοιο ιατρικό ιστορικό. Οι κακώσεις κυμαίνονταν από ήπιες (διάσειση) έως σοβαρές.

Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε διαταραχές του ύπνου κατά την έναρξη της μελέτης, αλλά μετά από 14 χρόνια παρακολούθησης, το 23% των ατόμων με ΤΒΙ εμφάνισαν διαταραχές ύπνου, σε σύγκριση με το 16% αυτών που δεν είχαν ιστορικό κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων.

«Διαπιστώσαμε ότι τα άτομα με TBI είχαν αυξημένο κίνδυνο αϋπνίας, άπνοιας ύπνου, διαταραχών κίνησης που σχετίζονται με τον ύπνο και υπερβολικής υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας – κάθε διαταραχή του ύπνου που εξετάσαμε», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Δρ Yue Leng, επιδημιολόγος και ερευνήτρια ύπνου στο το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.

Μετά την προσαρμογή για άλλους παράγοντες κινδύνου διαταραχών ύπνου, όπως ο διαβήτης, το κάπνισμα ή η χρήση ουσιών, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα άτομα με ΤΒΙ είχαν 40% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κάποια διαταραχή ύπνου. Η σχέση ήταν ισχυρότερη για τους βετεράνους που είχαν πάθει διάσειση από ό,τι για εκείνους που είχαν υποστεί μέτρια ή σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 11% των βετεράνων με ΤΒΙ εμφάνισε άπνοια ύπνου και το 12% ανέπτυξε αϋπνία, σε σύγκριση με το 8% και το 7%, αντίστοιχα εκείνων χωρίς TBI.

Η ύπαρξη διαταραχής μετατραυματικού στρες δεν αύξησε ούτε μείωσε τον κίνδυνο διαταραχών ύπνου, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology.

«Επειδή οι διαταραχές ύπνου επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και τη διαδικασία αποκατάστασής τους, θα είναι σημαντικό να αναπτυχθούν στρατηγικές για τον εντοπισμό αυτών των διαταραχών εγκαίρως για τη βελτίωση της συνολικής υγείας και της ποιότητας ζωής των ανθρώπων», δήλωσε η Δρ Leng.

Απαιτείται περισσότερη δουλειά για την κατανόηση της σχέσης μεταξύ της διαφορετικής σοβαρότητας κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων και της ανάπτυξης διαταραχών ύπνου, σημείωσε.