Ένας Ιάπωνας ερευνητής ανακοίνωσε σε συνέδριο γενετικής ότι δημιούργησε ωάρια από κύτταρα αρσενικών ποντικών. Η έρευνα, ακόμη στα αρχικά της στάδια, περιελάμβανε τη μετατροπή των ανδρικών χρωμοσωμάτων φύλου XY σε θηλυκά XX.

Ο καθηγητής Katsuhiko Hayashi από το Πανεπιστήμιο της Οσάκα εργάζεται για την ανάπτυξη θεραπειών γονιμότητας. Η εργασία του, την οποία έχει υποβάλει για δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Nature, ανοίγει την προοπτική να αποκτήσουν δικά τους παιδιά ζευγάρια ανδρών.

Ο καθηγητής George Daley της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, ο οποίος δεν συμμετέχει στην έρευνα, είπε ότι υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μέχρι να έρθει αντιμέτωπη η κοινωνία με μια τέτοια απόφαση.

«Το έργο του Δρ Hayashi είναι αδημοσίευτο, αλλά συναρπαστικό. Το να εφαρμοστεί στους ανθρώπους είναι πιο δύσκολο από ό,τι σε ποντίκια», είπε: «Εξακολουθούμε να μην καταλαβαίνουμε αρκετά τη μοναδική βιολογία του ανθρώπινου σχηματισμού αναπαραγωγικών κυττάρων».

Λεπτομέρειες παρουσιάστηκαν στη σύνοδο κορυφής για την επεξεργασία του ανθρώπινου γονιδίου στο Crick Institute στο Λονδίνο.

Ο καθηγητής Hayashi, παγκοσμίως γνωστός ως ειδικός στον τομέα, ανέφερε  ότι η εργασία του βρισκόταν σε πολύ πρώιμο στάδιο. Τα ωάρια, είπε, ήταν χαμηλής ποιότητας και η τεχνική δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια σε ανθρώπους σε αυτό το στάδιο.

Ωστόσο, πιστεύει ότι θα μπορούσε να δει τα τρέχοντα προβλήματα να ξεπερνιούνται σε δέκα χρόνια και θα ήθελε να την τεχνική διαθέσιμη ως θεραπεία γονιμότητας για άνδρες, γυναίκες και για ζευγάρια του ίδιου φύλου, εάν αποδειχθεί ότι είναι ασφαλής στη χρήση.

«Αν οι άνθρωποι το θέλουν και αν η κοινωνία αποδέχεται μια τέτοια τεχνολογία, τότε ναι, είμαι υπέρ της» υπογράμμισε.

Η τεχνική περιλαμβάνει πρώτα τη λήψη ενός κυττάρου δέρματος από ένα αρσενικό ποντίκι και στη συνέχεια τη μετατροπή του σε βλαστοκύτταρο – ένα κύτταρο που μπορεί να μετατραπεί σε άλλους τύπους κυττάρων. Τα κύτταρα είναι αρσενικά και επομένως έχουν χρωμοσώματα XY. Στη συνέχεια, η ομάδα του καθηγητή Katsuhiko διαγράφει το χρωμόσωμα Υ, αντιγράφει το χρωμόσωμα Χ και στη συνέχεια κολλά τα δύο Χ μεταξύ τους. Αυτή η προσαρμογή επιτρέπει στο βλαστοκύτταρο να προγραμματιστεί ώστε να γίνει ωάριο.

Η τεχνική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει υπογόνιμα ζευγάρια όταν οι γυναίκες δεν μπορούν να παράγουν τα δικά τους ωάρια.