Η κατάθλιψη δεν οφείλεται βασικά στα γονίδια, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που λέει ότι το περιβάλλον μας είναι ένας σημαντικός παράγοντας για να είμαστε ευτυχισμένοι και ότι μπορεί να υπερκεράσει τη φύση.
Ακόμα και όταν αρουραίοι εκτρέφονται για να είναι καταθλιπτικοί, εξακολουθούν να είναι χαρούμενοι μετά το ισοδύναμο της ψυχοθεραπείας για …τρωκτικά.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι αρουραίοι που εκτρέφονται για να είναι έχουν κατάθλιψη και οι αρουραίοι που είχαν κατάθλιψη λόγω του περιβάλλοντός τους, έδειξαν αλλαγές στα επίπεδα βιοδεικτών για την κατάθλιψη στο αίμα.
Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Nature Translational Therapy, προσφέρει ελπίδα στους ανθρώπους που νομίζουν ότι μπορεί να έχουν γενετική προδιάθεση για εμφάνιση κατάθλιψης λόγω οικογενειακού ιστορικού και μεγαλώνει τις προσδοκίες ότι η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί σε περισσότερους πάσχοντες.
Οι αρουραίοι που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη, είχαν εκτραφεί με τάση για συμπεριφορά παρόμοια με την κατάθλιψη για 33 γενιές και έδειχναν ακραία απόγνωση.
«Δεν υπάρχουν άνθρωποι που είναι εντελώς προδιατεθειμένοι γενετικά για κατάθλιψη με τον τρόπο που ήταν οι αρουραίοι», δήλωσε η Eva Redei, καθηγήτρια Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικών Επιστημών. «Εάν μπορούμε να αλλάξουμε την κατάθλιψη σε αυτούς τους αρουραίους, σίγουρα είμαστε σε θέση να το κάνουμε και στους ανθρώπους».
Η ομάδα ήθελε να δει αν θα μπορούσε να αλλάξει την γενετικά προκληθείσα κατάθλιψη των αρουραίων, αλλάζοντας το περιβάλλον τους. Οι αρουραίοι τοποθετήθηκαν σε μεγάλα κλουβιά, με πολλά παιχνίδια για να μασούν και χώρους για να κρύβονται και να σκαρφαλώνουν – μια παιδική χαρά για αρουραίους – για ένα μήνα.
«Το ονομάζουμε ψυχοθεραπεία για αρουραίους», είπε η Δρ Redei, «επειδή ο εμπλουτισμός του περιβάλλοντος τους επιτρέπει να ασχοληθούν περισσότερο με αυτό αλλά και μεταξύ τους».
Μετά την… ψυχοθεραπεία, η καταθλιπτική συμπεριφορά των αρουραίων μειώθηκε δραματικά. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν σε μια δεξαμενή νερού ώστε να διαπιστώσουν οι επιστήμονες πώς θα συμπεριφερθούν.
Οι αρουραίοι άρχισαν να κολυμπούν, αναζητώντας έναν τρόπο να ξεφύγουν, σε αντίθεση με τους «καταθλιπτικούς» αρουραίους που απλά επιπλέουν, δείχνοντας παραίτηση και απελπισία.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι μη γενετικά τροποποιημένοι αρουραίοι για εμφάνιση κατάθλιψης, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε αγχωτικές καταστάσεις που περιελάμβαναν τον περιορισμό τους για δύο ώρες την ημέρα επί δύο εβδομάδες, επίσης επέπλεαν όταν τοποθετηθήκαν στη δεξαμενή και δεν προσπαθούν να ξεφύγουν. Μετά την υποβολή τους σε περιβαλλοντικό στρες, ορισμένοι από τους βιοδείκτες του αίματος για την κατάθλιψη άλλαξαν, σε επίπεδα που παρατηρούνταν σε αρουραίους με γενετική τάση για κατάθλιψη.
Η ομάδα της καθηγήτριας Redei τώρα θέλετε να μάθετε αν οι βιοδείκτες μπορούν πραγματικά να προκαλέσουν αλλαγές στη συμπεριφορά ως απάντηση στο περιβάλλον, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα αντικαταθλιπτικά φάρμακα.
