Μέχρι τώρα πολλές μελέτες έχουν εξετάσει το πώς η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί μεταβολές στη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων (π.χ. των πνευμόνων).  Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν στο 28ο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας στη Μαδρίτη, έδειξαν ότι όσο περισσότερο οι άνθρωποι εκτίθενται σε ρυπογόνα σωματίδια, καταστρέφεται το δέρμα που κρατά τα τριχοθυλάκια.

Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές για να εξετάσουν τη σχέση της απώλειας μαλλιών με την ατμοσφαιρική ρύπανση ήταν η έκθεση των κυττάρων που υπάρχουν στα τριχοθυλάκια σε διαφορετικές συγκεντρώσεις PM10 σωματιδίων (που υπάρχουν στη σκόνη) και σωματιδίων που εκπέμπονται από πετρελαιοκινητήρες. Μετά από 24 ώρες, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η παρουσία σωματιδίων PM10 και σωματιδίων που εκπέμπονται από πετρελαιοκινητήρες μείωσε τα επίπεδα της β – κατενίνης, μιας πρωτεΐνης που είναι υπεύθυνη για το μεγάλωμα των μαλλιών. Παράλληλα βρέθηκε ότι τα επίπεδα τριών άλλων πρωτεϊνών, της κυκλίνης D1, κυκλίνης Ε1 και της κινάσης, που είναι επίσης υπεύθυνες για τη διατήρηση και την ανάπτυξη των μαλλιών, μειώθηκαν.

Ο δρ Χιγιού Τσουλ Κουόν που διεξήγαγε τη μελέτη εξήγησε πως, αν και η σχέση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης με σοβαρές ασθένειες, όπως ο καρκίνος και άλλες καρδιαγγειακές ασθένειες, έχει μελετηθεί εκτενώς, οι μελέτες που εξετάζουν τη σχέση της με την απώλεια μαλλιών είναι πολύ περιορισμένες.

Για παράδειγμα, μια πρόσφατη έρευνα, που έγινε στην Κίνα, έδειξε ότι οι νέοι άντρες 20 ετών εμφανίζουν φαλάκρα σήμερα πολύ νωρίτερα συγκριτικά με τις προηγούμενες γενιές. Στη Βρετανία τα δύο τρίτα των ανδρών, δηλαδή περίπου 7,4 εκατομμύρια άνδρες, χάνουν τα μαλλιά τους και οι γενετικοί παράγοντες θεωρούνται το βασικό αίτιο.

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι είναι πολύ δύσκολο να αποφύγουμε τελείως την έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση, θα μπορούσαμε όμως να την ελαττώσουμε, αν σταματήσουμε να περπατάμε κοντά σε μεγάλους δρόμους, ιδιαίτερα κατά τις ώρες κυκλοφοριακής συμφόρησης. Προτείνουν ακόμα στους ανθρώπους που ζουν σε πολύ μολυσμένο αστικό περιβάλλον, να ασκούνται σε εσωτερικούς χώρους και όχι έξω.